Wisznice to niewielka osada położona w północno-wschodniej części województwa lubelskiego, w powiecie bialskim. Przez miejscowość biegnie bardzo ruchliwa trasa komunikacyjna z Radzynia Podlaskiego i Parczewa w kierunku Włodawy, Sławatycz i Białej Podlaskiej.
Pierwsze wzmianki o Wisznicach pojawiły się w 1446 roku. Wówczas była to wieś królewska. W 1511 roku Zygmunt Stary dyplomem wystawionym w Brześciu nadał Wisznice Janowi Sapieże. Odtąd , aż do roku 1835 Wisznice stanowiły własność Sapiehów linii Kodeńskiej. Prawa miejskie Wisznice otrzymały w 1579 roku. W XVII i XVIII w. częste przemarsze wojsk polskich i obcych, związane z tym grabieże i pożary znacznie zniszczyły zabudowę Wisznic. W 1705 roku Wisznice zostały doszczętnie spalone - ocalał tylko kościół i cerkiew. Z upadku podniosły się w 1794 roku. W 1869 - pozbawione praw miejskich za udział mieszkańców w Powstaniu Styczniowym. Od września 1942 roku rejon Wisznice – Sławatycze włączono do VII obwodu Biała Podlaska. Do 1975 roku należały do woj. lubelskiego, a następnie do woj. bialskopodlaskiego. Obecnie ponownie Wisznice należą do woj. lubelskiego.
więcej informacji na stronie www.wisznice.pl