Pani psycholog szkolny jest dostępna dla uczniów i rodziców na Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. z każdym pytaniem i w każdej sprawie, codziennie.
Ponadto Pani Kamila Telaczyńska poleca, aby uczniowie zapoznali się z podanymi niżej materiałami.
Przedszkole
- bajka " W głowie się nie mieści"
- film "Kacper i Emma- najlepsi przyjaciele"
Klasy 1-3
- "Bądź kumplem nie dokuczaj" dostępne na youtube pod linkami:
- film "Niesforny Bram".
Klasy 4-5
- filmy edukacyjne części 1-10 "Nie daj się film edukacyjny" dostępne na youtube https://www.youtube.com/results?search_query=nie+daj+sie+film+edukacyjny
- filmy "Mecz życia"i "Gdzie mieszkają dzikie stwory".
Klasy 6-8
- film dostępny na youtube "Nick Vujicic do uczniów o nękaniu w szkole"
- filmy: "Zanim odejdę", "Aż do kości"
Szanowni Państwo
W związku z zawieszeniem zajęć w szkole i koniecznością zdalnego nauczania nieodzowna jest pomoc rodziców, a więc systematyczna kontrola pracy ucznia, ustalenie godzin pracy i odpoczynku, systematyczny kontakt rodzica ze szkołą. Bardzo ważne jest, aby dziecko wspierać i odpowiednio motywować. Jak rodzice powinni postępować, aby zachęcić dzieci do nauki? WSPIERAJ, ALE NIE WYRĘCZAJ.
Rodzice nie muszą na nowo uczyć się tego, co dziecko w szkole. Naukę pozostawmy dzieciom. Rodzice mają wspierać. Częstym problemem jest odrabianie prac domowych. Pomagając w odrabianiu zadań domowych nie należy wyręczać dziecka. Należy wdrażać je do samodzielnej pracy. W procesie uczenia się ważną rolę odgrywa samokontrola wykonanej pracy. Chodzi w niej o to, aby dziecko samo odkryło swoje błędy i samo je poprawiło. Należy dziecko przyzwyczajać do podejmowania wysiłku, do pokonywania trudności, wtedy uwierzy we własne możliwości. MĄDRZE MOTYWUJ w procesie szkolnego uczenia się motywacja odgrywa dużą rolę. Jest siłą pobudzającą do nauki, zdobywania wiedzy i rozszerzania własnych zainteresowań. Od kar lepsze są nagrody, ale stosowanie ich musi być ostrożne. Złotym środkiem jest drobna nagroda, np. w postaci uznania rodziców, pochwały. Dziecko będzie miało poczucie, że rodzice doceniają jego trud i wysiłek włożony w naukę.
DOCENIAJ OSIAGNIĘCIA NIE POZWÓL DZIECKU, BY ŹLE MÓWIŁO o SOBIE Często mamy okazję słyszeć, że dziecko źle mówi o sobie: „jestem głupi”, „nie dam rady”, „i tak mi się nie uda”. Są to głosy, które są wrogami sukcesu. Czasem nieświadomie nadajemy dziecku etykietę i tak o nim mówimy: „ten nie jest zdolny, ten powolny, ten zapominalski”. Sprawiamy, że dziecko tak zaczyna myśleć o sobie. Opatrywanie dzieci etykietami ogranicza ich nadzieję, marzenia i możliwości. Lęk przed niepowodzeniem powoduje u tych dzieci występowanie tendencji do rezygnacji, formułowanie niskich aspiracji i niskich oczekiwań oraz unikanie zadań.
BUDUJ W DZIECKU POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI Dziecko będzie myślało pozytywnie o sobie, gdy będzie miało poczucie własnej wartości. Rolą rodziców jest pomóc wykształcić w dziecku energię i inicjatywę, by zrekompensować poczucie niskiej wartości, by znaleźć sposób zrównoważenia swojej słabości, by dziecko myślało: „Może nie jestem najlepszym uczniem w klasie, ale za to najlepiej śpiewam, czy gram w piłkę”. Jest to szczególnie ważne w okresie dojrzewania, bo wówczas często jedynym źródłem poczucia własnej wartości jest akceptacja grupy rówieśniczej. Wiara we własne możliwości może zaprowadzić na sam szczyt, a jej brak powoduje utratę mnóstwa fantastycznych okazji do nauki, zabawy, poznania ciekawych ludzi.
WSKAZÓWKI, KTÓRE MOŻEMY WYKORZYSTAĆ W PRACY Z WŁASNYM DZIECKIEM: Dostrzegaj sukcesy i starania dziecka. Okazuj życzliwe zainteresowanie sprawami szkolnymi dziecka. Zamiast krytykować i oceniać –dodaj mu otuchy: „Matematyki można się nauczyć, wierzę, że ty to potrafisz” i zachęcaj je do wyciągnięcia własnych wniosków: „Jak myślisz, dlaczego Ci nie poszło na tym sprawdzianie? Z czym masz kłopot? Czego potrzebujesz, żeby sobie z tym poradzić?”Jeśli widzisz, że sprawy dziecka idą źle, nie wahaj się powiedzieć mu o tym, co cię martwi i czego od niego oczekujesz. Rozmawiaj z dzieckiem o jego zainteresowaniach, celach i planach na przyszłość. Zadawaj pytania, które skłaniają do zastanowienia się nad znaczeniem wykształcenia. Wdrażaj dziecko do systematyczności, naucz dobrej organizacji pracy (odrabianie lekcji o tej samej porze)) i zadbaj o odpowiednie miejsce do nauki (stały kącik do pracy).Pomagaj dziecku w odrabianiu lekcji i pokonywaniu trudności –nie oznacza to jednak, że masz wykonać zadanie za dziecko! Pomóż mu zrozumieć polecenie, zaplanujcie poszczególne etapy niezbędne do wykonania zadania, w razie potrzeby udziel wskazówek. Unikaj atmosfery napięcia, nie okazuj ciągłego niezadowolenia, lecz szukaj mocnych stron swojego dziecka i udzielaj mu wsparcia. Chwal –za osiągnięcia, a także za włożony wysiłek. Nie porównuj dziecka do rodzeństwa, kolegów, lecz do poprzedniego jego poziomu umiejętności –uświadamiasz mu w ten sposób postępy i motywujesz do dalszej pracy. W przypadku zniechęcenia dziecka lub doświadczenia przez nie porażki –nie zaprzeczaj jego uczuciom mówiąc, że nic się nie stało, lecz nazwij jego uczucia: „Widzę, że jest Ci bardzo smutno z tego powodu..., że jesteś rozczarowany..., że zadanie to sprawia Ci trudność”. Zachęć je do wymyślenia, jak można rozwiązać dany problem, zaproponuj własne pomysły i wspólnie zdecydujcie, które pomysły wydają się możliwe do zrealizowania. Kluczem do sukcesu jest miłość i akceptacja!!!Najważniejszą sprawą w zakresie motywowania dzieci do nauki jest ich akceptacja przez rodziców, bez względu na to, co dziecko robi czy jak się zachowuje. Dziecko, które wyrasta w atmosferze akceptacji, poczuciu, że jest kochane i szanowane, łatwiej przyjmie nasz punkt widzenia. Dziecko, który nabierze wiary i pewności siebie, łatwiej pokona problemy i chętniej będzie stawiało czoła przeciwnościom.